Milica Kralj, književnica iz Podgorice,  Kruševljanka poreklom, dobitnica je književne nagrade “Miodrag Ćupić”

Postavljeno: 31.08.2020

Milica Kralj ispisuje potresno poetsko svedočanstvo o stradanju srpskog roda, oslanjajući se na ponajbolju tradiciju našeg pesništva, sa svim onim gorkim iskušenjima koja neminovno prate svakog istinskog stvaraoca pod Njegoševim nebom – kaže se, pored ostalog, u obrazloženju

Prestižna književna nagrada „Miodrag Ćupić“ jednoglasno je dodeljena Milici Kralj za knjigu poezije „Haritonova glava“ (Unireks, 2020.). Žiri je radio u sastavu: Andrija Radulović (predsednik) i članovi: dr Radoje Golović i Miodrag Bošković.

Milica (devojačko Petković) Kralj, rođena je 1953. godine u selu Kamenare kod Kruševca. Jugoslovensku književnost i srpski jezik studirala je na Filozofskom fakultetu u Prištini. 

Prva je žena dobitnica književne nagrade „Marko Miljanov“ Udruženja književnika Crne Gore za knjigu „Ljudsko meso“ 2001. godine. Reč je o najvećoj književnoj nagradi u Crnoj Gori.

Osim ove, Milica Kralj dobila je i mnoga druga književna priznanja, kao što je Povelja  „Knez Lazar“ Podružnice UKCG za knjigu „Nebom rasla bela crkva“ 2004, Zlatno galebovo pero Pesničkog festivala Bijela za ciklus pesama „Omčica mraka“ 2005,    Pečat Unireksa i nagrada Izdavačke kuće „Stupovi“ za knjigu „Zasejah lan“,2007; „Vidovdanska povelja“ 2009. nagrada književne tribine „Riječ četvrtkom“ i Crkvene opštine Podgorica za knjigu „Ikona Grdana“; „Stvaranje“  istoimenog književnog časopisa za najbolju knjigu u 2014. Godini za „Momačku granu“.

Na ovogodišnjem konkursu za nagradu „Miodrag Ćupić“ za knjigu a za knjigu kratkih priča „Tražim ime“ u izdanju UKCG nagrađena je i književnica Višnja Kosović.

Ž. M.

Iz opusa Milice Kralj

Plodna i nadarena književnica objavila je veliki broj knjiga pesama i eseja, autorka je nekoliko antologija pesama i dela iz domena književne istoriografije. Iz njenog opusa izdvajamo: Dveri (pesme; Kulturno –prosvjetna zajednica Podgorice, Podgorica, 1996); Od svetlosti svetlost (pesme, Zaječar, 1998); Ljudsko meso (pesme „Stupovi“,  Podgorica, 2000); Zaplamti sa usana ruža (antologija srpske i svetske ljubavne poezije; Narodna knjiga, Podgorica, 2000); Snevne Evine kćeri (prva antologija savremenog pesništva žena u CrnojGori; „Komovi“ Podgorica, 2002);  Nebom rasla bela crkva (pesme; „Komovi“ Podgorica, 2004);  Zasejah lan (pesme; „Unireks“ Podgorica, 2005); Majstori smrti – eseji o piscima samoubicama; ( „Unireks“ Podgorica, 2005); Savremena srpska poezija u Crnoj Gori (panoramski prikaz; „Stvaranje“ Podgorica, 2008); Ikona Grdana (pesme; „Unireks“ Podgorica, 2009); Lepi Jovan (pesme; „Unireks“ Podgorica – „Janiks“ Beograd, 2011); Momačka grana (pesme o stogodišnjici Prvog svetskog rata; Fond „Radoman Raco Stanišić“ Podgorica i „Jasen“  Beograd, 2014); Črnilnica (izabrane i nove pesme; Književna zadruga Srpskog naconalnog savjeta, Podgorica, 2017); Pesmotvorka i vladarka Jelena Lazarević Balšić (Udruženje književnika Crne Gore, Podgorica, 2017); Arahninanit (eseji o znamenitim srpskim i svetskim pesnikinjama, slikarkama, heroinama; „Unireks“ Podgorica, 2018).

Ostale vesti

back-to-top