Istražujemo poreklo imena sela: Kneževe konjušnice u Konjuhu

Na sedamnaest kilometara od Kruševca, osnovano pored značajnih tragova ranije naseljenosti, smešteno je selo Konjuh. Naziv, po predanju, datira iz vremena kneza Lazara, kada se ovde nalazila kneževa konjušnica. Priče o tome zabeležili su Zdravko Kostić i Milutin R. Jugović

Knez Lazar je konjušnice podigao kada je prevožen kamen za izgradnju manastira Kalenića i Ljubostinje. U njima su se rabadžije odmarale, hranile stoku i noćivale po potrebi. Odatle bi odlazili u belovodske i brajkovačke majdane, natovareni kamenom vraćali se do konjušnica da prespavaju, a zatim zorom kretali u pravcu manastira.

Jugović je zapisao da je selo po konjušnicama prvobitno dobilo ime Konjuse, a da je kasnije nazvano Konjuh.

Pričalo se da su se doseljenici naselili tu zbog konjušnica, ali da ih je Miloš Obilić prokleo zato što su dozvoljavali da se konji ubijaju gladni, žedni i neotimareni. Veruje se da je prokletstvo trajalo vekovima, jer su meštani mnogo ratovali zbog zemlje oko Zapadne Morave.

Kostić takođe navodi da je postojala konjušnica, ali u svrhu uzgajanja konja, jer se odatle snabdevala cela Srbija. Čuvali su se snažni „kulaši”, koji su prevozili robu do Lazareve kule, te visoke, brze i vitke „bedevije”, konji viteškog izgleda koji su korišćeni za ratovanje. Kada su Turci porobili Srbiju, radnici iz konjušnica su se povukli u šume. Smatra se da je u znak sećanja na kneževe konjušnice, selo nazvano Konjuh.

Inače, Konjuh je ratarsko i vinogradarsko seosko naselje zbijenog tipa. Od srednjovekovnih arheoloških nalazišta poznati su lokaliteti Grabak i Kovanluk. Pominje se 1453. godine, kada broji 77 domova. Tokom 1892. godine, kada broji 191 poresku glavu, nosi naziv Konjusi, a 1924. godine Konjuse. Površina atara iznosi 1.120ha, a 2011. godine imalo je 1.014 stanovnika.

J. Aksentijević