Savet stručnjaka: Prihranite ozima žita

Najvažniji posao koji predstoji ratarima je prihranjivanje pšenice i ostalih žita, posebno imajući u vidu da je setva obavljena van optimalnog roka, u otežanim uslovima, na izuzetno suvom zemljištu i uz lošu predsetvenu pripremu

– Prvo treba obići parcele sa pšenicom i u zavisnosti od stanja useva, gustine i faze razvića početi sa prihranjivanjem. Ne treba žuriti sa prihranom jer svi usevi nisu posejani u isto vreme. Prvo prihraniti useve koji su prvo posejani i to kada budu u punom bokorenju kako bi biljke mogle da usvajaju azot – kaže Radojka Nikolić, savetodavka za ratarstvo u kruševačkoj Poljoprivredno savetodavnoj i stručnoj službi. 

Ona navodi da prihranjivanje treba obaviti azotnim đubrivima , KAN-om ili AN-om, koja se brzo i lako rastvaraju i prelaze u pristupačan oblik za biljke i podseća da će azot omogućiti bržu regeneraciju i porast, bolje bokorenje i formiranje većeg broja klasova.

– Prihranjivanje obaviti u dva navrata, prvo u fazi bokorenja, a drugo ukoliko je potrebno u fazi vlatanja. Količina azotnih đubriva zavisi od upotrebljene količine NPK đubriva u jesen, stanja useva, gustine useva. Orjentacione količine za pšenicu i tritikale su od 200 do 300 kg/ha KAN-a, a za ječam od 150 do 200 kg/ha – kaže ona.

Napominje da na parcelama sa kiselim zemljištem ne treba koristiti Ureu te da, ukoliko se ona korsti, to treba učiniti na početku bokorenja useva kako bi usev dobio potrebna hraniva kada je to potrebno, jer se to đubrivo sporije razlaže.

Podseća da je setva je obavljena optimalnog roka, uglavnom u novembru ali da je potom nicanje bilo dobro jer je u novembru i decembru bio dobar raspored padavina. Gustina useva je uglavnom zadovoljavajuća. Na području Rasinskog okruga je posejano oko 10 i po hiljada hektara pšenice i oko 1500 hektara ostalih žita, što je oko 90 odsto od planiranih površina. 

J.B.