Pamtenik: Mihailo Olćan ministar Mite Ljotića 1943. agituje pod Lazaricom

Zbor u okupiranom Kruševcu organizovan je od kvislinške vlade 16. avgusta 1943. godine i na njemu je glavni govornik bio Mihailo Olćan, ministar Dimitrija Ljotića

Reč je o jednoj od retkih sačuvanih fotografija Mihaila Olćana, desne ruke Dimitrija Ljotića – vođe fašističke organizacije Zbor, koja je čitavo vreme rata bila verni saradnik okupatora. Načinjena je 16. avgusta 1943. godine ispred crkve Lazarice, za vreme agitacije u okupiranom gradu, a zbog prilične fizičke sličnosti ove dvojice kvislinga često u potpisima dolazi do neprikladnih zamena.

Mihailo Olćan rođen je 18. septembra 1894. godine u Crepaji, tada na teritoriji Austrougarske. Bio je nećak Mihajla Pupina.

Završio je gimnaziju u Novom Sadu i pridružio se mladim srpskim nacionalistima. Upisao je studije medicine u Pragu, ali je morao da ih napusti pošto je mobilisan 1914. godine, na početku Prvog svetskog rata. Upućen je na Istočni front, gde se predao ruskoj carskoj armiji i pridružio Srpskom dobrovoljačkom korpusu, sastavljenom od austrougarskih vojnika srpske, hrvatske i slovenačke nacionalnosti koji su prebegli na rusku stranu.

Borio se na Solunskom frontu, a nakon rata je živeo u Petrovgradu (današnji Zrenjanin, nekadašnji Bečkerek).

Po okupaciji Kraljevine Jugoslavije, imenovan je za ministra narodne privrede u Vladi narodnog spasa generala Milana Nedića, 29. avgusta 1941. godine. Predvodio je regrutaciju Srpskog dobrovoljačkog korpusa od 14. septembra 1941. godine.

Novembra 1942. godine je napustio poziciju ministra, a njegov resor je preuzeo Milorad Nedeljković. Olćan postaje politički komesar SDK-a. U Beogradu se sastao sa majorom Pavlom Đurišićem, koji se opredelio za saradnju sa generalom Nedićem i Dimitrijem Ljotićem, bez saglasnosti generala Dragoljuba Mihailovića. Tokom 1944. godine je pomagao Đurišiću da u Crnoj Gori osnuje Drugi srpski, odnosno Crnogorski dobrovoljački korpus.

U depeši poslatoj 14. januara 1944. godine generalu Dragoljubu Mihailoviću i Vrhovnoj komandi JVuO, kapetan Predrag Raković (pseudonim »Kar-Kar«), komandant Drugog ravnogorskog korpusa, piše o postojanju određenih političkih kombinacija, nastalih u vrijeme kada je Herman Nojbaher došao u Beograd, a četnički komandanti potpisali sa njemačkim okupacionim vlastima ugovore o primirju. Navodno, tada je Mihailo Olćan, u svojstvu Ljotićevog i Nedićevog predstavnika, trebalo da preuzme vlast u Crnoj Gori:

Sa pouzdane strane saznao sam da je Olćan trebao da ide na Cetinje u svojstvu Firera nad Crnom Gorom. Bio je spremio vojni i civilni štab, ali neki Crnogorci su se usprotivili njegovom odlasku u Crnu Goru, te je ova kombinacija propala. Za sada je tačno da na Cetinje treba da ide peti dobrovoljački puk pod komandom kapetana Dimitrijevića, njegov je zadatak da tamo stvori dobrovoljačke odrede pod komandom Nedića, odnosno Ljotića. Drugih podataka o ovome nemam, ali se može povremeno informisati po ovoj stvari.

Nakon rata je otišao u emigraciju i živeo u Australiji, gde je i umro 21. novembra 1961. godine.

Legenda o nestalom blagu kneginje Milice