Istražujemo poreklo imena sela: Neprohodne šume Stepoša

Selo Stepoš je, prema verovanju, osnovala baba Joka, koja je od Osmanlija uspešno sakrila svoje unuke. Legende o nastanku njegovog imena od zaborava su sačuvali Zdravko Kostić i Milutin R. Jugović.

Prema Kostićevim zapisima, u Lazarevo vreme, konjušnice i ergele konja nalazile su se u stepskim livadama, koje su se prostirale od Mudrakovca, preko Lipovca, pa sve do rasinskog mosta kod Gornjeg Stepoša. Kako je trava na livadama podsećala na stepe, smatra se da je od reči “stepa” selo dobilo ime Stepoš.

Veruje se da je Stepoš osnovala baba Joka, koja je uspela da od neprijatelja sakrije unuke Đuru, Stanoja i Pavla, čiji su očevi odbegli od Turaka u Banat.

Drugi autor zapisao je da se nekada, na teritoriji Stepoša, prostirala neprohodna šuma. Kraj puta se nalazila krčma, u kojoj su se okupljali brojni putnici i trgovci. Prema verovanju, u šumi je živela čuvena ozloglašena hajdučka družina, koja je presretala prolaznike, pljačkala ih i odvodila u šumu. Ubijali su ih na svirep način. Nesrećnim putnicima stavljali bi glave na kamen, koje je potom jedan od hajduka udarao kamenom, sve dok im ne bi “glavu stepao”. Smatra se da je od glagola “stepati”, selo dobilo ime Stepoš.

Donji Stepoš ratarsko je i voćarsko seosko naselje zbijenog tipa. Nalazi se na levoj dolinskoj strani Rasine, osam kilometara južno od Kruševca. Površina atara iznosi 420ha, a 2011. godine brojalo je 459 stanovnika.

Gornji Stepoš je ratarsko seosko naselje razbijenog tipa. Kao i Donji, prostire se na levoj dolinskoj strani Rasine, a od Kruševca je udaljeno deset kilometara. Površina atara je 410ha, a prema poslednjem popisu imalo je 815 stanovnika.

J. Aksentijević