Reč stručnjaka: Kako do diverzifikacije poljoprivredne proizvodnje

Mala i srednja poljoprivredna gazdinstva sve češće su suočena sa problemom nerentabilnosti, pre svega zbog nemogućnosti razvoja specijalizovane poljoprivredne proizvodnje, pa se iz tih razloga veoma često suočavaju sa velikim problemima na tržištu, odnosno teško pronalaze svoje mesto u velikoj konkurenciji. Diverzifikacija poljoprivredne proizvodnje je jedno od mogućih rešenja za ovakvu situaciju

-Diverzifikacija podrazumeva promenu u poslovanju, povećanje asortimenta u ponudi, uključivanje novih proizvoda i usluga koji se razlikuju od dosadašnjih sa ciljem da se smanji rizik poslovanja na gazdinstvu i na taj način obezbedi veći prihod na poljoprivrednom gazdinstvu. Primeri diverzifikacije prihoda na gazdinstvu su: seoski turizam, prelazak na organsku proizvodnju, prerada i pakovanje mlečnih proizvoda na gazdinstvu, prerada, sušenje kao i pakovanje voća i povrća– kaže Snježana Vujinović, iz kruševačke Poljoprivredne savetodavne i stručne službe.

Primer diverzifikacije u okviru povrtarske proizvodnje, odnosi se pre svega na spremanje zimnice kao i ostale načine prerade povrća na tradicionalan način (ajvar, kiseo kupus…). U okviru voćarske proizvodnje, diverzifikacija se odnosi na sušenje i preradu voća (slatko, džem, rakija…), a u stočarskoj proizvodnji odnosi se na preradu mleka (kiselo mleko, razne vrste sireva…).

-Ovim načinom proizvodnje rešili bi se problemi otkupa povrća, voća i mleka a istovremeno povećali bi prihod kako po kilogramu povrća i voća, tako i po litri proizvedenog mleka. Osim toga prerada i prodaja pomenutih proizvoda iziskuje veće angažovanje radne snage, što daje mogućnost zapošljavanja mlađih članova domaćinstva i na taj način mladima se pruža mogućnost ostanka kao i opstanka na selu.  S obzirom na to da je potražnja za tradicionalnim poljoprivrednim proizvodima u stalnom porastu, to znači da porodična poljoprivredna gazdinstva umesto kvantiteta treba da podižu i  kvalitet kao i raznovrsnost proizvoda i asortimana usluga-objašnjava naša sagovornica.

Razvojem seoskog turizma osim povećanja prihoda same poljoprivredne proizvodnje, povećava se proizvodnja tradicionalnih proizvoda, stvara se potreba za očuvanjem i uređenjem seoskih kuća, vodenica, očuvanjem starih zanata kao i opšte kulture i tradicije sela. Potencijali za razvoj seoskog ili ruralnog turizma u Srbiji su veliki, a ovakva vrsta turizma podrazumeva skup aktivnosti, usluga i dodatnih sadržaja ruralnog stanovništva na porodičnom gazdinstvu u cilju privlačenja turista i stvaranja dodatnog prihoda.

-Seoski turizam dotiče dve važne privredne grane, poljoprivredu i turizam, gde se kombinovanjem različitih aktivnosti, a u cilju zadovoljenja potreba turista, formira specifičan oblik turističkog proizvoda. Za seoski turizam važna je tradicija, kulturne vrednosti, odnos prema prirodi, specifičnosti određenog područja, istorija, ali ključni nosilac je čovek odnosno domaćin, domaćica-navodi Vujinovićka.

Pri tome seoski turizam je značajan u aktivaciji i održivom razvoju ruralnih područja jer pomaže očuvanju lokalnog identiteta, tradicije i običaja, podstiče autohtonu, tradicionalnu i ekološku proizvodnju i pomaže razvoju ruralnih krajeva na osnovu održivog razvoja.

M.S.

Foto: privatna arhiva