Istražujemo poreklo imena sela: Zimovnik u Kukljinu

Na nešto više od osam kilometara zapadno od Kruševca nalazi se selo Kukljin, koje je, prema predanju, osnovano pre Kosova. Legende o njemu zabeležili su Zdravko Kostić i Milutin R. Jugović

Jugovićeva priča govori da su nekada sa desne strane Zapadne Morave boravili Turci, a sa leve Srbi. U jednoj međukrsnoj borbi, mnogo Srba je izginulo. Udovice su za poginulima kukale ceo dan i noć, a prema legendi i do kraja života. Smatra se da se zbog toga selo nekada zvalo Kukljan, a da je kasnije preimenovano u Kukljin.

Zapadna Morava je, prema Kostićevim zapisima, nekada bila plovna za male lađe i dereglije, sve od Stalaća do Velike Drenove. Saobraćaj se odvijao preko skela, kojih je u to vreme bilo preko dvadeset.

Na kukljinskom delu Zapadne Morave nalazile su se brojne vodenice, koje su, u zimskom periodu, vlasnici dovlačili u zimovnik na području Kukljina, vezujući ih za specijalno postavljene kuke, koje su bile u vidu kljuna. Vodenice koje nisu bile zbrinjavane na ovaj način, zimi su bile okovane ledom, a tokom proleća, kada sneg i led počnu da se tope, lanci su neretko pucali, te bi ih Morava odnosila sve do Bošnjana. Veruje se da je selo dobilo ime po kukama u obliku kljuna, za koje su vezivane vodenice i lađe.

Smatra se da se na prostoru današnjeg Kukljina čula prva kuknjava za poraženom vojskom na Kosovu.

U selo je dolazila i carica Milica kako bi sačekala sina Stefana, koji se vraćao iz Rusije. Uplašena i zabrinuta, često je govorila: „Kuku, još mi ga nema!”. Veruje se da je po kukanju i kukama selo dobilo ime Kukljin.

Inače, Kukljin je ratarsko seosko naselje polurazbijenog tipa, na levoj dolinskoj strani Zapadne Morave. Iznad sela nalazi se kulturno dobro, srednjovekovni lokalitet Gradište. Pominje se 1892. godine, kada broji 258 poreskih glava. Površina atara iznosi 1.803ha, a 2011. godine brojalo je 1.535 stanovnika.

J. Aksentijević