Istražujemo poreklo imena sela: Tajna jasičkog bogatstva trepetljikom

U vreme kada je Kruševac bio pod turskim ropstvom, Jasika je bila poznata varošica u kojoj je obavljana trgovina između Turaka i Srba. Ljubav prema istoimenom drvetu inspirisala je meštane da selu daju neobično ime, a legende o njegovom nastanku zapisali su Zdravko Kostić i Milutin R. Jugović.

U svojoj knjizi, Jugović donosi predanja prema kojima je ime sela fitogeografskog porekla, te da potiče od brojnih jasika koje i danas rastu kraj Morave. Naime, šumadijska sela, obrasla gustom šumom, bila su bogata različitim vrstama drveća. Na mestu današnjeg naselja, prostor je bio obrastao starom šumom trepetljikom – jasikom, prema kojoj su doseljenici mestu dali ime. Drugo predanje kaže da je za naziv zaslužna jedna velika jasika, koja je rasla nasred sela.

Kostićevi zapisi vraćaju nas u daleku prošlost, u vreme kneza Lazara i kneginje Milice, gde su jasike takođe imale glavnu ulogu u imenovanju sela. Jedna govori o tome kako je kneginja volela da šeta pod gustim krošnjama ovog drveća, a druga da je na mestu današnjeg sela jasno videla svog sina Visokog Stefana, koji se vraćao sa vojskom iz Rusije. Selo je prvenstveno prema jasnoći dobilo ime Jasnika, a kasnije je preimenovano u Jasika.

Isti autor je zapisao i priču koja govori o prvom naseljavanju ovog mesta. Kako bi se zaštitili od bujanja Zapadne Morave, meštani su sadili drvorede jasena, koji je bio poznat po dubokom i snažnom korenu. Zavolevši ovo listopadno drvo, sadili su ga na mnogim mestima u selu, pa se na ovom području i danas mogu naći stogodišnja stabla jasenova.

Inače, Jasika je ratarsko seosko naselje zbijenog tipa, koje se prostire na levoj strani Zapadne Morave, s obe strane puta Kruševac – Varvarin. Površina atara iznosi 845 hektara, a prema popisu stanovništa iz 2011. godine selo je brojalo 1.784 stanovnika. Smatra se da je današnje selo nastalo između 1825. i 1830. godine preseljavanjem žitelja raseljenog naselja Kovanlučišta (Kovanluk ili Kovanlučani), koje se pominje 1818. godine.

J. Aksentijević