Istražujemo poreklo imena sela: Lepa Grozda iz Majdeva

Selo Majdevo, poznato po tragovima ranije naseljenosti, prvobitno je predstavljalo jedno naselje sa sada samostalnim selom Suvaja. Veruje se da je naziv dobilo po nekadašnjem majdanu, mestu odakle je vađen građevinski kamen. Legende o njemu zapisali su Zdravko Kostić i Milutin R. Jugović.

Na teritoriji današnjeg Majdeva, zabeležio je Kostić, nalazio se veliki majdanski rezervat za kamenu rudu, koji je naročito korišćen za pravljenje temelja za kuće, pošto se, prema priči, mnogo lepo cepao. Najviše su ga koristili Župljani.

Kraj ovog majdana je Grozda, devojka čarobnog glasa, čuvala ovce. Toliko je lepo pevala da su kamenoresci često pravili pauze kako bi je slušali, dobijajući na taj način inspiraciju za dalji rad. Kada bi nastale poteškoće, vođa kamenorezaca ili domaćin za koga se kamen vadio bi predložili:

„Ajde malo da predahnemo, ajde moja devo zapevaj nam jednu lepu pesmu za srećnije otvaranje majdana.”

Veruje se da je srastanjem reči „majdan” i „ajde moja devo” selo dobilo naziv Majdevo.

Prema predanju, u Majdevu je postojao veliki manastir koji je spaljen kada su Turci nadirali prema Beogradu. U tom napadu selo je potpuno nestalo, a najveći broj žitelja se preselio u mesta koja se nalaze u dolini Zapadne Morave.

Jugović navodi da u mnogim selima i danas postoje čitave familije koje nose porodično ime Majdevci. Neki od njih su želeli da sačuvaju uspomenu na rodni zavičaj, a neke su nazvali Majdevci, po selu odakle su došli.

Inače, Majdevo je ratarsko seosko naselje zbijenog tipa, na dolinskim stranama Rasine. Udaljeno je 20 kilometara južno od Kruševca, a površina atara iznosi 1.336ha.

Od tragova ranije naseljenosti značajno je crkvište Svete Petke. Prema popisu iz 2011. godine, selo je brojalo 474 stanovnika.

J. Aksentijević