Istražujemo poreklo imena sela: Kako je jedan deka „stvorio” Dedinu?

Među sakupljenim legendama Zdravka Kostića i Milutina R. Jugovića, nalaze se i priče o Dedini, prigradskom ratarskom naselju kraj Kruševca. Prema predanju, inspiracija za naziv ovog sela bio je jedan deka.

Nakon sloma srpske države na Kosovu, zapisao je Kostić, došlo je do velikih seoba naroda iz tih krajeva. Deo ljudi uputio se i prema Kruševcu. Na prostoru današnje Dedine, nalazila se straža koja je, uz odobrenje sa Lazarevog dvora, dozvoljavala ljudima da pređu s druge strane Rasine, na teritoriju današnjeg Bivolja.

Osamdesetogodišnjem dedi, koji je bio glava jedne od izbeglih porodica, svidela se teritorija današnje Dedine. Nedaleko od dvora i u blizini reke, delovala je kao bezbedno mesto za početak novog života, pa ga je deka, odlučivši da ostane na njemu, nazvao „dedinim imanjem”. Kada se narod, koji se zajedno selio sa ovom porodicom, raspitivao kod stražara za njih, dobijao je odgovor da su svi oni „ostali na dedinom imanju”. Kasnije je to „dedino imanje” bilo inspiracija za davanje imena ovom selu.

Jugović nam donosi dve legende. Jedna govori o selu, koje se nalazilo s druge strane Zapadne Morave i čiji su meštani bili uglavnom hajduci. U jednom od napada, Turci su spalili celo selo. Preživelo je samo troje ljudi, jedan deda sa dva unučeta. Krenuli su u potragu za novim domom i naselili se u pustaru koja se nalazila na teritoriji današnje Dedine. Po prvom stanovniku naselja, meštani su selo prozvali Dedina.

Druga legenda odnosi se na starca sa Mojsinjskih planina, koji je zauzeo zemlju na teritoriji kraj Rasine i tu sagradio kuću. Svakom doseljeniku je poklanjao „nekoliko komada zemlje u ključu”, te su novi žitelji, u znak zahvalnosti, selu dali današnje ime.

Inače, Dedina je naselje zbijenog tipa, koje se nalazi četiri kilometara istočno od Kruševca. Površina atara iznosi 785ha, a popis stanovništa iz 2011. godine govori nam da je selo brojalo 2.687 meštana.

J. Aksentijević