Istražujemo poreklo imena sela: Raznovrsna divljač u Srnju

Na dolinskim stranama Basarskog potoka, smešteno je Srnje, koje se ubraja u stara sela. Po predanju, raniji naziv Oraš, koji potiče od znatnog prisustva stabala oraha, zamenjen je u novije vreme današnjim zbog mnogobrojnih srna. Priče o njemu zabeležili su Zdravko Kostić i Milutin R. Jugović.

Nekada se na ovoj teritoriji nalazila gusta i neprohodna šuma, u kojoj se mogla naći raznovrsna divljač, a naročito srne. Često su je posećivali lovci, ali i sam Lazar sa svojom pratnjom.

Srne su uspevale da se vešto kriju od lovaca i njihovih pasa, te su često ostajali bez lovine. U tim trenucima, lovci bi govorili kako im „opet odoše srne u trnje”.

Jednom su meštani upitali lovca koji se vratio praznih šaka: „Je li, gde su srne? I tebi odoše srne u trnje?”. Tada im je lovac besno odgovorio: „Jok, odoše u srnje”.

Veruje se da su imenovanju sela kumovali lovci, koji su prvobirno selu dali ime Srne, a vremenom je prešlo u Srnje.

Inače, Srnje je ratarsko-stočarsko seosko naselje razbijenog tipa, udaljeno 6 kilometara od Kruševca. Pominje se 1892. godine, kada broji 96 poreskih glava.

Površina atara iznosi 877ha, a 2011. godine brojalo je 792 stanovnika.

J. Aksentijević