Sveti Sava obeležen u školama, vrtićima, ustanovama…

U školama, ustanovama koje se bave decom, ali ustanovama kulture u Kruševcu, svečano, uz priredbe i akademije, obeležena je školska slava posvećena velikom srpskom prosvetitelju, vladaru, diplomati i osnivaču srpske države, Svetom Savi

Sveti Sava, kao školska slava, slavi se od 1840. godine, kada je to predložio Atanasije Nikolić, rektor Liceja u Kragujevcu. U odluci tadašnjeg Popečiteljskog prosveštenija, predstavnicidrža vne i crkvene vlasti propisali su da se Sveti Sava proglašava za “patrona svih naših škola i da se najsvečanije proslavlja”.

Sve do 1945. godine slavljen je Sveti Sava, a tada je, odlukom vlasti ukinut. Kao školska slava ponovo je počeo da se slavi 1990. godine.

Sveti Sava – Rastko Nemanjić, bio je raški plemić iz vladarske porodice Nemanjića, uticajni diplomata i prvi srpski prosvetitelji i arhiepiskop autokefalne srpske žičke arhiepiskopije, zakonodavac, književnik i hodočasnik, ali i pre svega, bio je utemeljivač srpske crkve, države i školstva.

Rastko Nemanjić je najmlađi sin srpskog župana Stefana Nemanje. Rođen je 1169. godine, a 15 godina kasnije dobio je od oca deo države kojom je trebalo da vlada. Međutim, Rastko je otišao na Svetu Goru gde se zamonašio i dobio ime Sava.

Njegovim ustoličenjem za arhiepiskopa 1219. godine utemeljena je i samostalna Srpska pravoslavna crkva. Zajedno sa ocem Stefanom, zamonašenim kao Simeon, osnovao je Hilandar i izgradio još 14 manastira, postajući tako ktitor prve srpske duhovne zajednice na Svetoj Gori.

Sveti Sava je napisao tipik, po kojem se monasi moraju upravljati i vladati, a napisao je i žitije svog oca, prebodobnog Simeona. Smatra se začetnikom srpske srednjovekovne književnosti pa je stoga i zaštitnik prosvetnih ustanova.

Sveti Sava umro je 1235. godine u tadašnjoj prestonici Bugarske – Trnovu, na povratku iz hodočašća u Jerusalim, posle jedne diplomatske misije za Bugarsku arhiepiskopiju. Iz Trnova njegove mošti prenete su i sahranjene u manastiru Mileševa 6. maja 1237. godine. Mošti je spalio Sina

Dan kada je umro – 27. januar 1236. godine crkva je ustanovila kao praznik kojim se obeležava njegov život i delo.